Dinsdag 05 juli 2022
by welPop Team
At.Kollektive is een nieuw samenwerkingsproject van de productieve Deense leerlooierij Ecco Leather, dat vier internationale modeontwerpers heeft ingeschakeld - Natacha Ramsay, Kostas Murkudis, Isaac Reina en Bianca Saunders - om capsulecollecties van accessoires, kleding en meubels te creëren.
Het gaat niet om ego, maar om delen,” zegt de Franse ontwerpster Natacha Ramsay-Levi, die deze maand een nieuw samenwerkingsproject aangaat met Ecco Leather, de productieve Deense leerlooierij die grondstoffen levert aan enkele van ’s werelds meest gevierde huizen en merken.
Ramsay-Levi – vooral bekend om haar tijd als creatief directeur bij Chloé, die eindigde in 2020 – wordt op het project, genaamd At.Kollektive, vergezeld door drie andere internationale ontwerpers, Kostas Murkudis, Isaac Reina en Bianca Saunders (respectievelijk uit Duitsland, Barcelona en het Verenigd Koninkrijk). Elk staat bekend om hun unieke benadering van ontwerp, en samen bestrijken ze meerdere generaties – Murkudis, bijvoorbeeld, begon zijn carrière in de mode als eerste assistent van Helmut Lang in de jaren 1990, terwijl Saunders, winnaar van de ANDAM-prijs, vijf jaar geleden afstudeerde aan het Royal College of Art, in 2017.
Dergelijke contrasten geven At.Kollektive een unieke energie, net als het feit dat het van deelnemers vraagt om in verschillende disciplines te werken; door gebruik te maken van de uitgebreide leerbibliotheek van Ecco, werd elke ontwerper uitgenodigd om een collectie van negen stuks te creëren, variërend van accessoires en kleding tot meubels (Ecco noemt dit “een radicaal nieuwe manier om na te denken over modecreatie en de relatie tussen ontwerper, object en consument”). De interactie tussen de verschillende ontwerpers werd ook aangemoedigd – “We voelden ons als een familie”, zegt Murkudis – terwijl de focus op materialen At.Kollektive onderscheidt van een mode- en meubelmarkt die momenteel verzadigd is met samenwerkingen.
“Iedereen begint met één enkel materiaal,” vervolgt Murkudis. Het is echt het hart van het project en wat het onderscheidt van andere samenwerkingen… het brengt echt de focus terug naar het materiaal, naar het leercreatieproces, naar het veranderen van materialen, naar het vormgeven van dingen. Het is heel ongebruikelijk om zo te focussen op het ambachtelijke.”
“Dit project herinnerde me echt aan de tijd dat ik studeerde aan het Royal College of Art, waar we werden aangemoedigd om echt vrij en experimenteel te zijn,” voegt Saunders toe. Ik hield van die vrijheid en de nadruk op onderzoek. [Werken aan At.Kollektive] ging erom je af te vragen hoe de wereld van zo’n persoon eruit zou zien. Wat voor meubels zou hij kopen? Wat voor soort tas en schoenen zou hij hebben? Terwijl het eerder gewoon was: wat voor soort kleding zou hij hebben?
Saunders creëerde dus niet alleen een reeks kleurrijke accessoires – waaronder een serie gestructureerde tassen die rechtop staan wanneer ze op een tafel worden geplaatst om in de kamer tentoongesteld te worden – maar ook haar eerste meubelstuk, een witleren fauteuil, waarvan het kussen in het midden is geplooid om het uiterlijk van een tegen de muur geplaatst matras op te roepen. Ramsay-Levi maakte ook haar eerste stap in meubeldesign, met een bijzettafel en een poef gemaakt van rotsachtig leer dat is gezogen en gegoten, een proces dat een unieke aderachtige textuur aan het oppervlak geeft. De ontwerpster creëerde ook voor het project een serie handtassen van gegoten leer met opgeblazen fantasie stikseldetails, terwijl een schoenencapsule de vorm van een traditionele klomp aanneemt. Een motorjack voltooide haar bijdrage.
“Ik begon elke categorie van het project met een archetype, en binnen een herkenbaar product speelde ik met de verhoudingen – de motorrijder is bijvoorbeeld erg kort en breed,” zegt ze.
Elders nam Murkudis de vouwen van de basis van de papieren zak over in zijn eigen accessoires; hier worden dezelfde hoekige vouwlijnen subtiel gegoten op de tassen in een hoogstandje van leerbewerking. “Ik vond het idee leuk om deze baanbrekende, moeilijk uit te voeren techniek te combineren met een vrij bescheiden beeld of referentie, iets eenvoudigs en alledaags,” legt hij uit. Ik denk dat dit uitgangspunt – iets nemen dat redelijk bekend, vertrouwd is – maar dan proberen mijn eigen interpretatie te vinden, een rode draad is in mijn werk. Ik vond het leuk, als concept, ook echt leuk.”
Reina komt bij At.Kollektive met een rijke ervaring in leer – hij werkte eerder in het herenmode-atelier van Hermès en zijn gelijknamige label, gevestigd in Barcelona, richt zich op lederwaren – en creëert hier een reeks zorgvuldig gestructureerde handtassen, rond aan elk uiteinde en lichtjes versmald in het midden (ze doen denken aan de vorm van een trommel). Een vergelijkbare vorm wordt bereikt in een elegante lamp bedekt met leer en een paar bijzettafels. Het creëren in verschillende productcategorieën gaf me ongelooflijke vrijheid om design fris te benaderen,” zegt hij. Een overkoepelende visie kwam vanzelf, omdat alle producten doordrenkt zijn van een samenhangende smaak, hoop ik.
We wilden de ontwerpers uitnodigen om van het leerproces te genieten, om te experimenteren, en om een collectie te creëren in een tempo en in een omgeving die niet onder druk staat of didactisch is; een omgeving die dialoog en onderzoek bevordert, in plaats van directheid of vaste resultaten,” legt Panos Mytaros, CEO van de Ecco Group, uit. In die geest wordt elk artikel in beperkte oplage gemaakt; degenen die de artikelen kopen, bezitten een belangrijk designstuk dat mogelijk het enige ter wereld is (Ecco combineert dit ook met een wens om het project afvalvrij te maken).
De collectieve aard van het project wordt aangevuld door de deelname van gastarchitect Bernard Dubois, die een modulair Ecco-ledersysteem heeft gecreëerd om de verschillende artikelen tentoon te stellen tijdens een presentatie in het Palais de Tokyo in Parijs tijdens de herenmode-week S/S 2023. Een reeks vormen die samen kunnen worden geplaatst in verschillende opstellingen, zullen dan een installatie vormen in een showroom in Kopenhagen.
De specificaties waren duidelijk: het object moest draagbaar, modulair, monteerbaar en demonteerbaar zijn, gemakkelijk te vervoeren en zo min mogelijk afval produceren,” legt Dubois uit. Net als de ontwerpers heeft de specifieke focus van At.Kollektive het in staat gesteld zijn praktijk uit te breiden, plezier te hebben en te experimenteren. Het is niet elke dag dat we zoveel leren stukken kunnen produceren, vooral niet van leer dat ze speciaal voor ons ontwikkelen. Het is echt interessant om deze beperkingen te nemen en ze echt te gebruiken voor het project, om iets nieuws te creëren. Foto’s met vriendelijke toestemming van At.Kollektive.
Foto’s met vriendelijke toestemming van At.Kollektive.
Meer nieuws
Meer nieuws
Meer nieuws
Meer nieuws
Waarom is de modewereld geobsedeerd door Puffer-tassen?
